Op een dag las ik terwijl ik al jaren bezig was met mijn persoonlijke ontwikkeling het gedicht van Nelson Mandela. Ik was diep geraakt.
Een mega inzicht. Ik realiseerde me ter plekke, dat ik niet alleen bang was om te falen.. ik was zeker zo bang om te stralen.
Ik had het eeuwig het gevoel dat ik ooit door de mand zou vallen!
Wie was ik om te denken dat ik bijzonder was, dat ik iets zinvols te zeggen had.
Dat hadden anderen..
Mijn mening, mijn toegevoegde waarde? Geen idee…
Zijn gedicht was een mega inzicht. Mijn persoonlijk proces ging een laagje dieper…
Stralen
Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn,
maar dat we mateloos krachtig zijn. We vragen ons af;
Wie ben ik om briljant, talentvol en fantastisch te zijn?
Maar wie ben jij om dat niet te zijn,
want je bewijst de wereld geen dienst door je onbelangrijk voor te doen,
zodat anderen zich niet
onzeker bij je voelen.
We zijn allemaal bedoeld om stralend onszelf te zijn en
daarmee onbewust anderen toestemming te geven
datzelfde te doen!
Nelson Mandela
Ga jij mee stralen…..?